بیا تا دوستی هایمان را با گلهای سرخ آغاز کنیم و عشقمان را با یاسها آذین کنیم.بیا تا با هم ماندن را به به زنجیر وفا بسپاریم
وکلبه ی عشق را در بهار در کنار جنگل بسازیم. بیا تا آسمان قلبها یمان را آبی کنیم و تنها من و تو پرنده های آن باشیم.بیا در کنار
دریا همراه با پرستوهای عاشق آن ترانه ی عشق بخوانیم تا که دنیا باور کند عشق ماندنی است.
وعشق
صدای فاصله هاست
صدای فاصله هایی که غرق ابهامند
(زنده یاد سهراب سپهری)