سوته دلی است
که در آن شاخه افسرده غمگین خاطر
چشم در راه بهاری دارد
تا دگر بار بروید بن وبرگش
وبه بر بنشیند و
عطر آگین کند این سینه غم بار
مرا
شعر من حرف من است
حرف من خستگی سینه پر درد من است
شعر من
حرف دلی است
که در آن چشمه جوشان محبت جاری است
پس دریغا که در این دور جفا کار فلک
به جز از جور و ریاکاری ها
به جز از خدعه و نیرنگ ودروغ
نشدند عاید من چیز دگر
و دو چندان افسوس
بر دل زار خودم
که در این قتلگه انسان ها
همچنان منتظر است
تا که فریاد رس غم هایش
بار دیگررسد از راه آرد
شاخه ای از گل سرخ
نفسی گرم تر از تابش خورشید و
صدایی که ((بیا با من باش))
سلام
قطعه جالبی نوشتی..امیدوارم که باز هم بتونی بنویسی
سلام...
ناناز جان شعرناب و برنده ایست همچو تیری بر قلب تیره شب قلمت همیشه روان وسبزسبز باشی
دیروز در جستجوی فردا
امروز در آرزوی فردا
سینه غم دارد و ماتم کده شده هست صاحب عقل
دوست دار همیشگی شما
مرا صدا کن...
زیبا ترین شعر:
صادقانه گریستن.
تنها ترین یار:
زیبا ترین شقایق.
تنها ترین عشق:
گویا ترین غزل غزلها است.
ای عاشقانه ها
که به سبز و صمیمیت و صحراها گفتم
کودکانه ترین ایام
عاشقانه ترین زیستن بود.
ای آبی!
ای آسمان!
به پاس روز موعود
در سخت ترین فصل ها
به پاس سبز ترین سبزینه های سرکش
به پاس عاشقانه ترین صداها
مرا صدا کن
که زیبا ترین یار
عاشقانه ترین شعر است
مرا صدا کن
مرا که تمام فصل ها را
عاشق بودم
عزیزم سلام.
الان تصحیش میکککنم!
شعرتم حرف نداشت خیلی به دلم نشست.
سلام ناناز جان خوبی منم لینک وبلاگ خوشگلتو گذاشتم تو وب . پایین لینک جادوهای ویندوز تو وب . داداشی تو سهیل
سلام ناناز عزیزم!!!عشق واژه ای ست اما نه واژه ای که تنها احساسی از بودن را بر قلب می نشاند.عشق هستی را رقم زد.زادنمان به سبب عشق است پس زنده باد هر سه عشق تا ابد...آسمان قلبت تا همیشه مهتابی باد!!!
سلام عزیزم خوبی
قشنگ بود...
آهای عطر گل یاس
آهای شبنم احساس
آهای خوشه چیده شده از شاخه گیلاس
آهای ای گل پامچال
آهای بسته پر و بال
آهای بیت غزل آمده در فال
دلم در التهابه
آهای چشم تو دریا
نرو بمون کنارم
بگو از قصه فردا
مگه نگفتی بی من شبهات صبح نمی شه
چی شد تنهام می ذاری؟
می خوای بری همیشه
آهای بخت من ای یار
آهای رفیق هم قرار
بذار دستاتو تو دستام
نگو خدا نگهدار
خوش باشی عزیزم
« نیمه شب در دل دهلیز خموش
ضربه پایی افکند طنین
دل من چون دل گلهای بهار .... پر شد از شبنم لرزان یقین
گفتم این اوست که بازآمده است
جستم از جا و در آیینه گیج
برخود افکندم با شوق نگاه
آه لرزید لبانم از عشق .... تار شد چهره آیینه ز آه
شاید او وهمی را مینگریست
گیسویم در هم و لبهایم خشک
شانه ام عریان در جامه خواب
لیک در ظلمت دهلیز خموش .... رهگذر هردم میکرد شتاب
نفسم ناگه در سینه گرفت
گویی از پنجره ها روح نسیم .... دید اندوه من تنها را
ریخت بر گیسوی آشفته من .... عطر سوزان اقاقی ها را
تند و بی تاب دویدم سوی در
ضربه ی پاها درسینه من
چون در طنین نی در سینه دشت
لیک در ظلمت دهلیز خموش
ضربه پاها لغزید و گذشت .... باد آواز حزینی سر کرد ! »»
سلام. ممنون که به من سر زدی.
ممنون میشم تبادل لینک کنیم.
سلام .... از اینکه به وبلاگم سر زدی ممنونم ...... از آشنایی با وبلگ زیبات خوشحالم .... امیدوارم دوستای وبلاگی یه خوبی برای هم باشیم ........
موفق و شاد باشی ........
سلام. ممنون که به من سر زدی.
ممنون میشم تبادل لینک کنیم
سلام....خیلی خوشم اومد....هم از شعرا...هم از قالب وبلاگت....خیلی آرامش بخشه...موفق باشی ناناز...
سلام خوبی؟
ممنون میشم تبادل لینک کنیم
سلام... قشنگ نوشتی... ساده و روان... شعر من حرف دلی است٬ که در آن چشمه جوشان محبت جاریست... خوش باشی...
naz naz komak man dige nemitonam chizi to weblogam benevisam
سلام
مرسی زیبا بود
منم لینک شما رو قراردادم
تو وبلاگم
بازم سری به من بزن!
سلام!
خیلی قشنگ نوشتی ناناز، خسته نباشی.
پشت شب یک شمع بیدار است
پنجه بر دیوار سردش می کشم بیتاب
پرده در آن نور لرزان ناز می رقصد...
***************************
مرسی که به من سر زدی، باز بیا پیشم!
بیدار و پایدار باشی!
سلام عزیزم :) ویدا آپدیت کرده . دوست داشتی بیا